برای خودم متاسفم که رفتم سینما و فیلم ستاره می شود آقای فریدون جیرانی را دیدم. بیشتر از خودم برای آنانی متاسفم که به این فیلم درجه الف اعطا کرده اند.از این که کسی بخواهد به نام فیلمساز ملغمه ای از تصویر و صدا را دو روزه بدون هیچ هزینه ای تهیه کند و برای اکران به سینما بفرستد بدم می آید.حس می کنم که آقای کارگردان همه تماشاگران را خر فرض کرده و درنتیجه تمامی تصاویر فیلم قرار است نمایشگر شکلک آقای کارگردان به تماشاگران باشد.برای سینمای وطنی هم متاسفم که چنین موهوماتی در آن تولید می شود و نام فیلم و سینما بر آن می گذارند.این فیلم نه از وجه هنرمندانه ای برخودار است نه قرار است کسی را سرگرم کند. نه فیلمی در باره سینماست نه سخنی در مورد هنر یا جامعه در آن به گوش می رسد و دیده می شود.اساسا یک پروژه سر دستی و ابتدایی است که این روزها حتی بی استعداد ترین دانشجوی سینما هم به سراغ آن نمی رود
شش جهت است این جهان
-
پدر بزرگم همسن من که بود مرد. دقیقا همین سن. چهل و دو. زود مرد و مرگ
زودهنگامش به نوعی تاریخ نحیف خانواده ما را شکل داده. هر چه میگذرد این را
بیشتر میفهم...
3 weeks ago
No comments:
Post a Comment