شبیه هر چه که باشد، باز تویی که معنا می دهی به این روزهایی که می گذرند. بانوی هر چه که عاطفه است. خبر گستاخ هم که بیاید تو می شوی صبوری هر چه که هست. واژه با واژه تویی که معنا می دهی روزان و شبان بی معنی را. این روزها فقط به یاد توست که می گذرند. تویی که همیشه باشی، تویی که همیشه صبوری، تویی که همیشه هستی. حضوری در این بی حضوری هر چه که هست.بی تو نه شب می گذرد نه ماه. سخت باشی در همیشه که هست.همیشه باشی، همیشه که هستی. در ماه و بی قراری روز و شبی که بی تو صبح نمی شود.
شش جهت است این جهان
-
پدر بزرگم همسن من که بود مرد. دقیقا همین سن. چهل و دو. زود مرد و مرگ
زودهنگامش به نوعی تاریخ نحیف خانواده ما را شکل داده. هر چه میگذرد این را
بیشتر میفهم...
1 month ago
No comments:
Post a Comment