دویدن با بوتزاتی

«دینو بوتزاتی» نویسنده ایتالیایی از نویسندگان مورد علاقه ام است. خوشبختانه چند اثر از آثار وی به دست مترجمانی چون محسن ابراهیم، سروش حبیبی و پرویز شهدی ترجمه و روانه بازار کتاب شده است. آخرین اثر منتشر شده نیز مجموعه ای است با عنوان « متاسفیم از...» این اثر آنگونه که مترجم توضیح داده است، مجموعه ای از نوشته های گوناگون دینو بوتزاتی به صورت داستان های کوتاه، افسانه، شعر، بخش هایی از مقالات و یادداشت های روزمره است که درباره زندگی، عشق، دوستی، جوانان، سالمندان، موفقیت، شکست، فریب، انتظار،گذر زمان و مرگ نوشته شده اند.این مجموعه را «محسن ابراهیم» ترجمه کرده و نشر «مرکز» نیز آن را چاپ و در سال 85 روانه بازار کتاب کرده است.برای ارتباط بهتر با دنیای« بوتزاتی» یکی از نوشته های این کتاب را انتخاب کرده ام که در نوع خود داستان زیبایی است.

دویدن بی فایده

دیگر پنجاه ساله بود که متوجه شد کسی تعقیبش می کند. با حسی از نگرانی، به سرعت قدم هایش افزود. و آن عقبی هم. رفت و رفت و سرزمین ها، اقیانوس ها، و فراز و فرود سهمناک ترین کوهستان ها را گذراند. گاهی بر می گشت و به نظرش می آمد که آن شخص ناشناس را که تعقیبش می کند می بیند.

دیگر پیر شده بود؛ اما به رفتن ادامه می داد. مردم، شگفت زده نگاهش می کردند. مدام در حال فرار؛ و چون دیگر توان جوان بیست ساله ای را نداشت، اعمال دیوانگان را انجام می داد. می رفت؛ باز می گشت؛ دوباره می رفت.

هنوز هم در راه است. گاهی بر می گردد تا نگاه کند و فورا به راهش ادامه می دهد. اگر توقف کند، اگر استراحت کند، اگر یک ساعتی غفلت کند، کارش تمام است.